Afgelopen periode heb ik mijn programma geen aandacht gegeven en het heeft mij verbaast dat een programma niet vanzelf doorloopt. Mijn conclusie hieruit is dat een programma aandacht nodig heeft.
Eind 2009 heb ik afgesproken met mijn opdrachtgever dat we een nieuwe programmamanager gaan zoeken voor het programma wat ik deed. De reden was dat in dit programma meer activiteiten rondom overdracht naar beheer diende plaats te vinden en dat is niet mijn sterkste kant (Ik ben een initiator en geen beheerder). Dus daarvoor hebben we samen besloten dat er een wisseling van wacht zou moeten komen. Het voornemen was goed, maar 3 maanden verder hebben we nog steeds geen vervanger gevonden.
Toen de klassieke valkuil. Ik heb een ander mooi programma gestart, wat al mijn aandacht slokt. Daardoor heb ik bijna geen aandacht gegeven aan het programma. Ik had wel verwacht dat de projecten en activiteiten in mijn programma zouden doorlopen. Immers, ik ben niet resultaatverantwoordelijk, maar ben verantwoordelijk om de activiteiten te verbinden. Vervolgens krijg je dan te horen dat er kleine scheurtjes in projecten lopen, welke je dan negeert....
Nu een paar maanden verder, ben ik tot de conclusie gekomen dat het inslapen van het programma ook effect heeft op onderliggende projecten. Projecten heeft toch de verbindende factor nodig, iemand die af en toe een beetje energie stopt in de diverse projecten, de neuzen dezelfde kant op zet, de samenhang laat zien en inspireert. Kortom de taak van de programmamanager.
Dus collega's: mijn belangrijke les: ook bij een programma is aandacht nodig. Loslaten is achteruit gaan. Inmiddels gaan we toch wat harder op zoek naar mijn opvolger en doe binnenkort maar een ProgrammaFreshUp.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten