Programmamanagement: meer geven dan nemen

Ik heb mij de laatste tijd laten inspireren door een aantal boeken die gaan over anders werken, passend in de snelle samenleving waarin we leven. Voorbeelden: de kenniswerker, easycreatie, de GO-giver. Ik denk dat de programmamanager hier nog heel wat van kan leren.

Ik zie in de praktijk veel dat wij onze problemen vaak zelfstandig willen oplossing. We gaan dan met een klein select gezelschap brainstormend om de tafel gaan zitten en proberen zo het probleem op te lossen. Of nog erger, zoals ik recentelijk heb meegemaakt, een medewerker 3 weken op te laten sluiten om daarna met daarna "de geniale oplossing" naar buiten te komen. Dit is wel een zeer ouderwetse manier van probleemoplossing. Dit moet toch veel slimmer kunnen! Immers voor elk probleem in deze wereld is ergens ook al een oplossing gebracht.

Reeds in 2004 publiceerde James Surowiecki over de "wisdom of crowds". James heeft wetenschappelijk bewezen dat de collectieve intelligentie van een groep mensen veel groter is dan een paar individuen. Dit is ook vrij logisch, want dit wordt al bevestigd in het oude gezegde: "twee weten meer dan één". Maar toch maken we weinig gebruik van deze wijsheid. Het zou toch fantastisch zijn als niet een, twee, tien, maar vijfhonderd of duizend of tienduizend mensen voor jou een oplossing bedenken. Nu let op: in de huidige maatschappij, met de huidige techniek is dit mogelijk.

In het boek van Martijn Aslander, easycratie, beschrijft Martijn hoe je gebruik kan maken van "de zwerm", door o.a. slim gebruik te maken van social media. Doormiddel van Twitter en LinkedIN kun je duizenden mensen bereiken en binnen dit netwerk heeft iemand vast wel een antwoord (of kent iemand met een antwoord).
Daarnaast beschrijft Martijn ook hoe je met de zwerm om dient te gaan, namelijk door veel te geven. Het idee is dat als je de zwerm veel geeft, ook veel zult ontvangen. Dit laatste wordt ook nog uitgewerkt in het Boek "De Go-Giver" van Bob Burg en John David Mann. Zij beschrijven 5 wetten die toegang geven tot "stratosferisch succes". Conclusie van alle wetten is dat je veel moet geven, open staan voor de mening van anderen en je probleem moet delen met veel mensen.
Per saldo beschrijft Karen Romme in haar boek "Micromarketing" het heel mooi. In plaats met een zaklantaarn op zoek te gaan in het donker, dien je een vuurtoren te worden. Mensen moeten naar jou komen. Daarvoor zul je dus moeten profileren en veel moeten geven.

Ik ben op zoek naar hoe de programmamanager nu met deze wijsheid om zou moeten gaan. Ik heb reeds eerder geblogt over naar mijn manier van programmamanagement (eerst luisteren en informatie delen, dan beinvloeden en pas als redmiddel macht gebruiken). Ik denk dat dit over de eerste stap gaat, delen, delen, delen....

Ik ben benieuwd naar mijn collega's. Hebben jullie ervaringen hoe je de zwerm kan gebruiken als programmamanager.